دکتر صرفی؛ میراث گرانبها و بینظیر شاهنامه از ابعاد گوناگون و از جهات متعدد در خور تأمل است.
دکتر صرفی؛ میراث گرانبها و بینظیر شاهنامه از ابعاد گوناگون و از جهات متعدد در خور تأمل است.
کارگاه بین المللی نویافته های شاهنامه (اساطیر، واژه شناسی و نسخه شناسی شاهنامه) به همت پژوهشکده فرهنگ اسلام و ایران دانشگاه، با همکاری معاونت فرهنگی دانشگاه و اندیشه سرای فردوسی روز چهارشنبه 25مهرماه97، در تالار صبا پژوهشکده فرهنگ اسلام و ایران دانشگاه برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه، دکتر محمدرضا صرفی؛ رئیس پژوهشکده فرهنگ اسلام ایران دانشگاه اظهار داشت: پژوهشکده فرهنگ اسلام و ایران بسیار مفتخر است که با برگزاری نشستهای تخصصی «نویافتههای شاهنامه» به صورت منظم و با فاصله زمانی مناسب، به پیشگاه حکیم فردوسی و شاهکار جاودانه او ادای دین نماید و زمینههای استنطاق این اثر بینظیر را فراهم سازد.
وی در خصوص شاهنامه، شاهکار بینظیر فردوسی گفت: میراث گرانبها و بینظیر شاهنامه از ابعاد گوناگون و از جهات متعدد در خور تأمل است، به گونهای که شاهنامه فرهنگی غنی را با خود همراه دارد که خود حاوی خرده فرهنگهای متعدد است و همچنین تنوع اندیشهها و گونههای ادبی که در شاهنامه انعکاس یافته است، سبب شده که این شاهکار بشری هر شنوندهای را به شکلی به سوی خود جذب نماید.
رئیس پژوهشکده فرهنگ اسلام ایران، سلسله نشستهای پژوهشکده را متعدد و گوناگون خواند و گفت: تلاش بر این است که این جلسات بهصورت تخصصی سازماندهی شوند.
دکترصرفی؛ رئیس پژوهشکده فرهنگ اسلام و ایران اعلام کرد: پژوهشکده با هدف فعالیت های فرهنگی با سه دانشگاه بزرگ جهان ازجمله بوردو فرانسه ،فرانکفورت آلمان و کینگ یونیورسیتی کره جنوبی تفاهمنامه همکاری بسته است
وی افزود: 4 دانشجو از دانشگاه بوردو فرانسه و پروفسور گوتیه ایرانشناس از فرانکفورت آلمان در این همایش حضور داشتند.
رئیس پژوهشکده با اشاره به اینکه دانشجویان به مدت 6 ماه در کرمان برای زبان آموزی فارسی حضور دارند اظهار کرد: چند همایش و کارگاه با نام های ژئو توریسم کرمان ،آسمان کرمان ،اسطورهای ایرانی و معرفی زبان های ایرانی را داریم.
شایان ذکر است، دکتر محمدرضا صرفی؛ رئیس پژوهشکده در صحبتهای علمی و تخصصی خود از مبانی، اهداف و شیوههای تجلی اساطیری «مار» در شاهنامه و فرهنگ عامه نام برد و با اشاره به اشتراکات چشمگیر بین فرهنگ، ادبیات عامه و ادبیات حماسی اذعان داشت: بخش عمده ای از درونمایهای این دو نوع ادبی از زمینه های مشترک اخذ شدهاند و سپس، هرکدام در مسیری جداگانه بالیده و روش و هدفی دیگرگونه به بروز و ظهور رسیده است.
  
                                            
                  
                  
                  
                      
                      
                      
نظر دهید