به گزارش روابط‌عمومی دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرسی علمی‌ترویجی با موضوع " بررسی و نقد دیدگاه نافی اشتمال قاعده جری بر مصادیق باطنی آیات قرآن در گذر زمان"روز سه‌شنبه ۲۴ دی‌ماه ۱۴۰۳ به ریاست دکتر عبدالرضا محمدحسین زاده عضو هیئت‌علمی دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه شهید باهنر کرمان و با ارائه دکتر محمدهادی قهاری عضو هیئت‌علمی دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه شهید باهنر کرمان تشکیل شد.

دکتر محمدهادی قهاری، با تأکید بر این نکته؛ یکی از مهم‌ترین رموز جاودانگی قرآن، تطبیق و اشاعه مفاد آیات بر مصادیق جدید در گذر زمان است، افزود: از این عمل تحت عنوان «قاعده جری» یا «قاعده جری و تطبیق» یاد می‌شود. دانشمندان علوم قرآنی بر این باورند که مصادیق معنای ظاهری آیات قرآن در بستر زمان، جری و تطبیق به شمار می‌رود؛ اما در مورد این که آیا مصادیق معنای باطنی آیات قرآن در گذر زمان در زمره قاعده جری قرار می‌گیرد؟ اختلاف‌نظر وجود دارد.

وی ادامه داد: برخی صاحب‌نظران بر این باورند که مصادیق باطنی آیات در گذر زمان، جری و تطبیق به شمار نمی‌رود؛ بنابراین بررسی و نقد این دیدگاه بر اساس روایات، اهمیت و ضرورت می‌یابد. ازاین‌رو، در این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی در صدد یافتن پاسخ این سؤال هستیم که آیا نظریه نافی اشتمال قاعده جری بر مصادیق باطنی آیات قرآن در گذر زمان، مورد تأیید روایات است؟ در این راستا ابتدا این دیدگاه مطرح و سپس با تحلیل روایاتی که به بیان مصداق معنای باطنی آیات در بستر زمان پرداخته و در آنها تصریح شده که این مصادیق، جری به شمار می‌روند، این نظریه نقد گردید و اثبات شد مصادیق باطنی آیات در گذر زمان نیز جری محسوب می‌شوند.

دکتر قهاری تصریح کرد: از ویژگی‌های قرآن کریم جاودانه بودن آن است، زیرا سند کامل‌ترین ادیان آسمانی است و پاسخگوی نیازهای بشریت در طول اعصار و قرون تا قیامت خواهد بود. معارف قرآن مختص به عصر یا حال مخصوصی نیست. قرآن آنچه را فضیلت می‌خواند در همه ادوار بشری، فضیلت است و آنچه را رذیلت و ناپسند می‌شمرد، همیشه ناپسند و زشت است. پس قرآن کتابی است کـه در غایب همانند حاضر، جاری است و بر حال و آینده همانند گذشته، جاری و منطبق می‌شود. همه احکام، قوانین، اوصاف و ویژگی‌های آن فراتر از مرزهای مکانی و زمانی است.

عضو هیئت‌علمی دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه در آخر خاطرنشان کرد: برخی دانشمندان علوم قرآنی بر این باورند که قاعده جری و تطبیق، شامل مصادیق باطنی آیات قرآن در گذر زمان نمی‌شود؛ زیرا در جری و تطبیق، معنای ظاهری آیه بر مصادیق جدید تطبیق می‌شود. لکن بر اساس روایاتی که به بیان مصداق معنای باطنی آیات قرآن در گذر زمان پرداخته و در آنها تصریح شده که این مصادیق، جری محسوب می‌شوند، این ادعا نقد گردید و اثبات شد مصادیق باطنی آیات در بستر زمان نیز جری و تطبیق به شمار می‌روند.

  در پایان دکتر محمدرضا صرفی و دکتر ناصر محسنی نیا از اعضای هیئت‌علمی دانشکده ادبیات و علوم‌انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان به‌عنوان ناقدان این نشست، کرسی علمی‌ترویجی" بررسی و نقد دیدگاه نافی اشتمال قاعده جری بر مصادیق باطنی آیات قرآن در گذر زمان "را مورد نقد و بررسی قرار دادند.