به گزارش روابط عمومی دانشگاه شهید باهنر کرمان، حجت الاسلام و المسلمین حسین مختارآبادی عضو هیأت علمی دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه در تفسیر آیه 82 سوره نمل و اینکه منظور از دابة الارض چیست گفت: در آیه 82 سوره نمل از دابة الارض سخن به میان آمده است نگاه‌ها و دیدگاه‌های متفاوتی در مفهوم دابة الارض ارائه شده است و دیدگاه‌ها گاهی کاملا متناقض است و بعضی آیه را از آیات متشابه دانسته‌اند.

وی گفت: نگارنده در بررسی مفهوم دابة الارض با توجه به قرائن موجود در آیه به این نتیجه می‌رسد که دابه انسان است از زمین بیرون می‌آید و زمانی بیرون می‌آید که وعده عذاب برای تکذیب کنندگان آیات الهی محقق می‌شود این دابه سخن می‌گوید و سخنش این است که مردم به آیات و نشانه‌های ما ایمان نمی‌آورند و در کتب معتبر شیعه از جمله کتاب شریف کافی از ائمه معصومین(علیهم السلام) احادیث صحیح و معتبری وارد شده که «دابة الارض» وجود مبارک امیر المؤمنین(علیه السلام) است در دوره رجعت درحالی که به همراه دارد عصای موسی و خاتم سلیمان به دنیا باز می‌گردد و صفوف را از هم جدا میکند و منکران و منافقان را از مؤمنان جدا می‌کند.

دکتر مختارآبادی در ادامه به بیان احادیث در تفسیر آیه در کتب معتبر از جمله کتاب شریف کافی و از مهمترین منبع برای تفسیر این نوع آیات به روایات معتبر در تفسیر آیه پرداخت.

عضو هیأت علمی دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه افزود: با توجه به قرائن موجود در آیه دابّه از زمین خارج می‌شود و با مردم سخن می‌گوید، اینکه از زمین خارج می‌شود کنایه از بازگشت به دنیاست و بازگشت به دنیا از ویژگی‌های رجعت است پس خروج دابّه در دوران رجعت است و در این دوران بازگشت به دنیا یک چیز معمول است که عده‌ای از جمله مؤمنان محض و کفار محض به دنیا برمی‌گردند و اینکه این دابّه با مردم صحبت می‌کند قرینه است بر اینکه انسان است و با توجه به احادیث معتبری که از کتب معتبر ذکر شد و در زیارت امیرالمؤمنین(علیه السلام) هم به آن اشاره شده دابّه امام امیر المؤمنین (علیه السلام) است آن حضرت برمی‌گردد در حالی که صاحب عصا و میسم و تقسیم کننده بهشت و جهنم است.

سپس حجت الاسلام و المسلمین محمدهادی قهاری عضو هیأت علمی دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه به عنوان ناقد اول و دکتر صدیقه نیک طبع عضو هیأت علمی دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه به عنوان ناقد دوم کرسی علمی ترویجی با عنوان" تفسیر دابة الارض در آیه 82 سوره نمل" را مورد ارزیابی قراردادند.