به گزارش روابط عمومی دانشگاه شهید باهنر کرمان، دکتر سعید گفت: اعتقاد به زندگی نوین، پس از رخت بربستن از این جهان، از اندیشه‌های دیرینه بشر است که در هر زمان به تناسب فکر و عقاید خود آن را به صورت‌های گوناگون مطرح کرده است. در دین مبین اسلام  اصل ایمان به زندگی جاوید و حیات اخروی یکی از  ارکان اعتقادات  است که پس از اصل توحید مهمترین اصل به شمار می رود بلکه در تمام ادیان اصل معاد به صورت یک اصل محکم واساسی مطرح شده است وایمان به آن تاثیرات زیادی در همه شئون فکری، روحی، اجتماعی و فردی انسان دارد یکی از مسائل مهم مرتبط با این اصل  اقسام معاد است اینکه آیا معاد روحانی است یا روحانی – جسمانی.

وی افزود: ملاک جسمانی یا روحانی بودن معاد به این بر می‌گردد که حقیقت انسان را چه بدانیم اگر بگوییم انسان عبارت است از همین پیکر جسمانی وروح حقیقتی  ورای این تاثیر وتاثرات مادی ندارد در این صورت باید معاد را فقط جسمانی بدانیم. اما اگر بگوییم علاوه بر جسم فعل وانفعالات مادی یک جوهر حقیقی وجود دارد که به بدن تعلق دارد و تا وقتی این رابطه هست بدن را تدبیر می‌کند وپس از زوال آن علقه باقی می‌ماند وخدای سبحان روح را به همراه بدن بر می‌انگیزاند در این  صورت معاد جسمانی – روحانی خواهد بود. ولی اگر بگوییم روح پس از جدا شدن از بدن به هر دلیل دوباره به آن باز نمی‌گردد و درنتیجه روح به تنهایی و بدون تعلق به بدن مبعوث می شود در این صورت معاد فقط روحانی خواهد بود.

دکتر سعید در ادامه در زمینه دیدگاه و استدلال فخر رازی در خصوص معاد توضیحاتی را ارائه نمود.

عضو هیأت علمی دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه در خصوص معاد جسمانی و معاد روحانی گفت: منظور از معاد روحانی – جسمانی آن است که روح و جسم هردو در آخرت باز گردد به این معنی که چون نفس جوهری مجرد و باقی است در روز رستاخیز دوباره به بدن تعلق می‌گیرد و معاد روحانی-جسمانی تحقق می‌یابد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: در کنار تلاش‌های ارزشمندی که از سوی اندیشمندان بزرگ اسلامی ایرانی چون فخر رازی و ملاصدرا و... در مورد مباحث عقلانی کیفیت معاد صورت گرفته است، اختلاف نظرات زیادی هم مشاهده می شود. از جمله مباحث مطرح شده در دیدگاه فخر : سه گروه دانستن معتقدین به اقسام معاد است که در این تقسیم بندی ایشان پس از اشاره به سه قسم روحانی، جسمانی و روحانی-جسمانی، متکلمان را منکر معاد روحانی و فلاسفه را منکر معاد جسمانی می داند، در صورتی که علاوه بر اینکه مورد نقض این نظر در فلاسفه مشاهده می شود واکثریت فلاسفه اسلامی از جمله ابن سینا، ملاصدرا و... به معاد جسمانی اذعان دارند،  همچنین در میان متکلمین نیز به دلیل جسمانی دانستن نفس است که این نتیجه گرفته می شود. اما در واقع آنان نیز معتقد به بازگشت نفس در کنار جسم هستند.

سپس دکتر صدیقه نیک طبع عضو هیأت علمی دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه به عنوان ناقد اول و دکتر فتانه درتاج عضو هیأت علمی دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه به عنوان ناقد دوم کرسی را مورد ارزیابی قرار دادند.